O papel das distribuidoras de alimentos no rural

Nestes tempos, as distribuidoras alimenticias non son precisamente ben vistas por parte da sociedade, pois se lle considera as culpábeis da subida dos alimentos, multiplicando en ocasións o seu valor final respecto ó que se lle paga ó produtor. En Galiza, este aspecto vese reflectido sobre todo no sector lácteo, o cal, me atrevería a dicir que é o máis conflitivo no noso país dentro do sector primario, debido ó baixo prezo pagado ós gandeiros polas distribuidoras.

Pois ben, afirmo que o caso de Distribuciones Monteverde SL é un caso distinto, por varias razóns:

1.    Os produtos a distribuír son produtos xa rematados, polo que non lle engade valor, aumentando escandalosamente o prezo para o consumidor final.

2.    As empresas para as cales distribúe, son, polo xeral, de fóra de Galiza, polo que lles sería moito máis custoso facer unha distribución máis polo miúdo. Grazas a actuación da distribuidora, a empresa produtora só tería que ocuparse de levar os seus produtos a un só punto, a nave de almacenaxe que ten Distribuciones Monteverde, e esta será a encargada de repartir ó por menor.

3.    Ó medrar a empresa, foi un gran creador de emprego para a parroquia onde se iniciou a actividade, neste caso Figueirido, no Concello de Vilaboa, que, inda que moi próxima á cidade de Pontevedra, é unha zona rural.

Tomando en conta estas consideracións, é correcto afirmar que, dentro dun bo funcionamento e dun respecto tanto ó produtor inicial, coma ó consumidor final, unha empresa distribuidora pode ser bo para unha economía rural.

Evolución histórica II. Consolidación e actualidade, dende 1995 a hoxe

En 1995 a empresa merca a nave onde xa estaban de aluguer, e a acondicionan completamente para as funcións necesarias, con novas cámaras frigoríficas, de máis de 3.000 m³ de capacidade. E, no 98, procédese a arranxar unha vivenda externa á nave e acondicionala para oficinas, sala comercial e despachos. Coincide na data con outro fito na historia de Distribuciones Monteverde, o cambio de filosofía comercial, ó pasar de autoventa, a preventa (o cal quere dicir, que o cliente avisa con antelación dos produtos que quere exactamente, e eses son levados até el pola distribuidora), ademais, aumentou o nivel de informatización da empresa, tanto na nave coma nos repartos. Tamén neste ano amplíase o persoal, abarcando dentro da área de ventas toda a provincia de Pontevedra e a área de Compostela. Nesta década os clientes son tanto tendas de alimentación coma do denominado “horega” (hostalaría, restauración, catering).

No ano 2005, Distribuciones Monteverde convértese nunha das primeiras empresas galegas en garantir o control de trazabilidade en todos os seus produtos. Tamén aumentaron a rapidez de entrega de pedidos, cun máximo de 24 horas. Neste ano, a área comercial espállase a toda Galiza, sendo as provincias onde máis traballa A Coruña e Pontevedra, por motivos obvios, ó ser onde máis poboación hai, máis establecementos hostaleiros, e onde é máis doado transportar os produtos, grazas á Autopista do Atlántico que as vertebra.

Durante estes anos se van incorporando constantemente novos produtos á lista de ofertados, seguindo cos produtos de calidade, pero incluíndo novidades coma conservas, tanto mariñas como de produtos hortícolas, envasados ó baleiro, por exemplo de pastas e arroces, así coma tamén conxelados. Por outra banda, constátase un cambio total na clientela á que venden os produtos, predominando xa o corega moito máis que ó comercio.

Imaxe da nova localización

En 2008 prodúcese a última gran novidade da empresa, o traslado á nova localización, polos motivos xa explicados con anterioridade. E, a maiores, permite garantir a completamente a calidade dos produtos, ó non romperse a cadea de frío no traslado dende as cámaras frigoríficas ós camións.

Interior da nova nave

Distribuciones Monteverde, na actualidade, ten un persoal de 39 persoas, número que segue sendo o máximo da empresa, pois non reduciu o número de empregados coma consecuencia da crise. Iso si, de momento, e ante a situación económica xeral, o obxectivo primario é manterse e levar a cabo algún que outro proxecto modesto, mentres seguen incorporando novos produtos, os cales, poden verse na web da empresa:

http://www.dismonteverde.com/.

Coma referencia, dicir que a facturación do ano pasado foi de 6 millóns e medio de € e de un millón e medio de produtos, aproximadamente.

Evolución histórica I. Inicios, anos 80 e até 1995

A andaina da empresa comeza a mediados dos anos 80, cunhas orixes que nada ten que ver co actual estado da empresa. Cándido Boullosa, un home da parroquia de Figueirido, concello de Vilaboa, que polas mañás traballaba como cobrador do concello de Pontevedra no mercado da capital, polas tardes dedicábase, como actividade económica secundaria, a vender queixos dunha fábrica asturiana coa cal tiña contactos. Ditos queixos chegábanlle a Pontevedra ou ben a través de autobuses ou do ferrocarril, indo el a buscalos ás respectivas estacións, para logo vendelos en tendas de alimentación tradicionais, da capital e dalgunhas parroquias de Vilaboa. Todo isto, grazas a un frigorífico que tiña no garaxe da súa casa e unha furgoneta R-4, propiedade del.

No ano 1986 ofrecéronlle montar unha delegación en Pontevedra da empresa coa que traballaba, Industrias Lácteas Monteverde SA, polo que deixou o traballo que viña facendo para o Concello de Pontevedra e dedicouse a tempo completo á distribución, para o cal contratou a dúas persoas, coñecidos del, así como contaba tamén co seu propio fillo, Carlos Alberto Boullosa.

Imaxe da nave en Figueirido

O crecemento no período 1986-1990 foi brutal: remataron  sendo 7 empregados, dos cales 5 eran comerciais de autoventa (sistema que consiste en que o comercial leva certo stock de produtos no camión, e, no momento, o cliente lle pide, dese stock, o que precisa); alugaron unha nave industrial, de 600 m², en Figueirido, que funcionaría tanto como almacén frigorífico, con 900 m³, dado que o 95% dos produtos requirían unha conservación entre 0 e 4º C, coma de oficinas; amplíase tamén a área de comercialización, chegando até as comarcas de Salnés, Morrazo e Vigo, ademais da de Pontevedra, na que xa vendían antes.

En 1990 Cándido Boullosa propón independizarse como distribuidora, aconsellado polo seu fillo Carlos Alberto pois había demanda doutros produtos no mercado. Así nace Distribuciones Monteverde SL, liderada por Carlos Alberto no aspecto comercial e de compras, e por Cándido no resto de funcións. Co paso dos anos, a empresa vai ir pasando progresivamente na súa totalidade a Carlos Alberto, sen que haxa unha data clave no que ese traspaso de poderes se constate. Incorporan á gama de ofertados embutidos, xamóns, queixos mezcla…

Nesta imaxe observamos as dúas localizacións da empresa, a primeira, en Figueirido, a carón da estrada Nacional 550, e a actual, no polígono industrial da Reigosa.
Como vemos, Distribuciones Monteverde tivo que renunciar a un magnífico emprazamento debido ó gran crecemento experimentado e a necesidade dunha maior superficie.

Breve historia e os por qué das ubicacións da empresa

Un traballo a tempo parcial nos anos 80, repartindo queixos co seu propio vehículo entre tendas de Pontevedra e Vilaboa, como complemento económico a outra actividade laboral que exercía polas mañás, serviulle a Cándido Boullosa coma trampolín para desenvolver, en 25 anos, unha empresa que, apostando pola calidade e a exclusividade, chega a  todos os recunchos de Galicia e que conta con 39 empregados.

A primeira localización, na parroquia de Figueirido, no concello de Vilaboa xustificábase de maneira moi sinxela, era unha nave industrial en aluguer ó carón da vivenda de Cándido. Era unha moi boa posición, pois emprazábase na mesma N-550, estrada A Coruña - Tui, a principal de toda Galicia, ademais, situábase moi próxima unha entrada á AP- 9, autoestrada A Coruña – Vigo.

A segunda localización, é un parque industrial situado na parroquia da Reigosa, no concello de Ponte Caldelas. Este cambio, debeuse á necesidade de ampliación de instalacións. Este parque industrial, ó ser de iniciativa pública tiña un prezo do solo asumible para a empresa, seguía estando próxima á maioría de residencias dos traballadores, e, a maiores, o proxecto da autovía A – 57 pasaba por aquí.